Po raz ostatni inflacja w firmie była tak wielkim problemem w maju 1996 roku. To były czasy, kiedy nowo rejestrowane auta jeździły na czarnych blachach, a polska mapa administracyjna była mozaiką 49 województw. Radą Ministrów kierował Włodzimierz Cimoszewicz. W salonach samochodowych najlepiej sprzedawał się fiat 126 w wersji EL. Cyfrowa telefonia komórkowa dopiero miała wejść z numerami zaczynającymi się na 601 i 602… ale w maju działał jeszcze tylko Centertel z legendarnym prefiksem 0-90. Internetu właściwie nie było.
Dla wielu współczesnych przedsiębiorców to archaik. Po części za sprawą inflacji cofnęliśmy się właśnie do tamtych czasów. Jak poinformował GUS inflacja mierzona przez pryzmat cen produkcji przemysłowej (PPI) wzrosła w skali rocznej o... 14,2%. Zatem jeśli ktoś mówi, że w Polsce nie ma jeszcze dwucyfrowego wzrostu cen, to opiera się tylko na jednym wskaźniku. Akurat tym, na który firmy produkcyjne raczej nie patrzą.
Mowa o wskaźniku cen dóbr produkcyjnych, który pomaga nam mierzyć, jak zmieniają się ceny ustalane przez firmy produkcyjne na różnych etapach złożonego procesu wytwarzania dóbr. Amerykanie liczą go już od lat 90-tych XIX wieku. W Polsce, nadal traktowany po macoszemu, a szkoda, bo inflacja w firmie przekłada się na ceny w sklepach. Z pewnym opóźnieniem, ale jednak.
CZYTAJ TAKŻE: Firma i inflacja. TOP 5 pomysłów na drożyznę
Przy takiej skali wzrostu cen w produkcji, kwestią czasu jest przełożenie się jej na inflację konsumencką. To oznacza, że nad naszą gospodarką ciąży już widmo dwucyfrowej inflacji CPI, czyli tej, która nadal w ekonomicznej percepcji jest wzorcem metra.
Wskaźnik PPI pokazuje nam także, z jak poważnym problemem borykają się dziś firmy. Aby wyjść na swoje, muszą podnosić ceny. Skoro więcej płacą za komponenty, pracę, logistykę, trudno będzie im wypuścić towary przez bramę zakładu po dotychczasowych cenach. W tym kontekście może się okazać, że efekt Tarczy Antyinflacyjnej może być bardzo krótki, a kolejni producenci bez skrupułów będą podnosić wycenę swojej pracy.
Spróbujmy znaleźć w tej sytuacji kilka pozytywów. Rok 1996 dla prywatnych firm był w dużej części czasem wzrostu i rozwoju. Młode firmy, dobrze radziły sobie też wcześniej kiedy w Polsce panowała hiperinflacja w dobie przemian ustrojowych. To właśnie w realiach inflacji urosło wiele potęg, które stanowią ważny element całego gospodarczego mechanizmu do dziś.
Różnica polega jednak na tym, że w 1996 roku mimo wysokiej z dzisiejszej perspektywy inflacji, mieliśmy do czynienia z jej powolnym, ale odwrotem. Panował więc zupełnie inny trend niż dzisiaj. Wtedy dużo łatwiej można było założyć, że za rok będzie lepiej. I rzeczywiście było. W tej sytuacji dziś jesteśmy w zupełnie innym scenariuszu.
