Każde towarzystwo ubezpieczeniowe lub agencja posiada swój zakres obowiązków dedykowany agentom. Różnice są jednak niewielkie. Pamiętajmy, że jest on doradcą finansowym, na którym spoczywa obowiązek budowania zaufania i dobrych relacji z klientem – zarówno nowym jak i tym, który od lat korzysta z usług danego towarzystwa.
Kluczowym określeniem budowanych relacji z klientami jest ich długofalowość – dla większości towarzystw to absolutny priorytet. Dlatego agent ubezpieczeniowy, nie jest jedynie handlowcem, który ma sprzedać produkt, ale powinien brać aktywny udział w przeprowadzeniu klienta przez zawiłości przepisów i pomóc mu w doborze najlepszej polisy.
Często sprzedaż usługi poprzedza skrupulatny i czasochłonny wywiad. Na tym etapie nie jesteśmy jeszcze pewni, czy poświęcony czas na przygotowane oferty zwróci się w postaci prowizji, niemniej znając specyfikę produktów, musimy takie ryzyko wkalkulować w codzienne działania. Minusem jest to, że w większości pensja agenta uzależniona jest przede wszystkim od osiąganych wyników, zatem sposób wynagradzania jest nakierunkowany na wyniki pracy. Plusem jest to, że nikt nie będzie nam mierzył czasu pracy. W tym względzie, na starcie otrzymujemy całkiem spore pole do wyboru.
Tu dochodzimy to kluczowej cechy agenta – wiedzy o oferowanych produktach. Bez niej nie ma szans na właściwe potraktowanie potrzeb klientów. Dlatego konieczna jest ciągła nauka i aktualizowanie wiedzy zarówno o zmiany w ofercie jak i przepisach, które regulują działanie ubezpieczycieli.
Biorąc pod uwagę powyższe, nie wystarczą jedynie chęci, by zostać agentem ubezpieczeniowym. Pracownicy tej branży często wspominają o zniechęceniu młodszych stażem kolegów, którzy rezygnują z tej pracy. Rzeczywistość bowiem szybko weryfikuje wiedzę, umiejętności sprzedażowe i nawiązywanie przyjaznego kontaktu z klientem.
Towarzystwa ubezpieczeniowe to doświadczeni pracodawcy, którzy dobrze wiedzą czego powinny oczekiwać od kandydatów do takiej pracy. Wielu z nich nie formułuje wyśrubowanych oczekiwań odnośnie wykształcenia (często wystarczy średnie, lecz wyższe jest mile widziane). Po drugie, taka osoba musi cieszyć się dobrą opinią. Nie może figurować w Krakowym Rejestrze Karnym jako osoba karana za umyślne spowodowanie przestępstwa.
To nie koniec formalności. Prawo przewiduje, że agent ubezpieczeniowy powinien przejść odpowiednie przygotowanie do wykonywania tego zawodu w formie odbycia szkoleń i zdania egzaminu. To otwiera drogę do zdobycia niezbędnej licencji Komisji Nadzoru Finansowego (KNF).
Jeżeli myślimy o pracy w charakterze agenta ubezpieczeniowego z myślą o ciepłej posadce na etacie w wygodnym biurze, również zapomnijmy o takich przywilejach. Ubezpieczyciele już na stracie oczekują od kandydatów prowadzenia firmy. Najczęściej wystarcza jednoosobowa działalność gospodarcza, choć nie wykluczani są także właściciele spółek np. z ograniczoną odpowiedzialnością. Wspomniana firma powinna być odpowiednio zarejestrowana. Kluczowy jest wpis działalności PKD „Działalność pomocnicza związana z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi", oznaczona numerem 67.20.Z.
Informacje o wszelkich formalnościach związanych z podjęciem takiej działalności możemy zdobyć w danym towarzystwie ubezpieczeniowym lub agencjach zrzeszających takich doradców. Warto dokładnie je poznać i liczyć siły na zamiary. W przeciwnym razie, czekają nas najpierw mierne sukcesy zawodowe, niskie zarobki i ostatecznie rezygnacja z tej pracy.
